Już poprzedniego dnia (a dokładniej w środku nocy, po naszym fantastycznym autostopie z Roberto) Dominika swoim zwyczajem zaczęła analizować możliwości noclegu na różnych kempingach. Finalnie padło na Camping Grinto, do którego mieliśmy jednak daleko.
Po wyjściu poza bramę pola namiotowego nie musieliśmy szukać sprzyjającego pobocza, ponieważ właśnie na takim się znajdowaliśmy. Na horyzoncie nie widzieliśmy wielu samochodów, ale – nie ma reguły – szybko udało nam się znaleźć w przyjaznym samochodzie.
Do Turynu dotarliśmy późno, dawno po zachodzie słońca. Oczywiście w autobusie naczytałam się, co w tym mieście zobaczyć, czego nie warto, a gdzie w ogóle nie powinniśmy się znaleźć. I właśnie w takie miejsce mieliśmy się dostać.