2 kwietnia 2019 Wtorek Zdecydowaliśmy się opuścić León nie czekając na ostateczne decyzje komisarza Zapaty. Każdy kolejny kontakt był bardziej mglisty, a nasza nadzieja na odzyskanie dokumentów mniejsza. Uznaliśmy, że nadszedł czas uruchomienie innej machiny, tym razem „zdobyć paszport na nowo”. By rozkręcić trybiki musieliśmy udać się do stolicy Nikaragui – Managui. Tam czekała nas wizyta w jednej z trzech…
Wiatr mocno wieje, żar się leje z nieba Spieczone stopy chłodzi toń jeziora Dominiko, Pawle wracać potrzeba Wśród chaszczy za lasem czai się zmora 1 Kwietnia 2019 Poniedziałek Pierwszy raz przyszło mi do głowy żeby nie pchać się pod tę górę, kiedy zobaczyliśmy krowy pijące wodę z jeziora. Te spokojnie usposobione zwierzęta chodziły beztrosko po plaży i nie wiedziałem jak…
30 marca 2019 Sobota Wita nas gorący poranek. Słońce wpada bezpośrednio na patio, więc cienia szukamy na hamaku i krzesłach umiejscowionych w cieniu. Teraz jest czas na przegadanie wszystkiego z rodziną. Co jakiś czas odzywa się Pani Konsul. Ustalamy szczegóły dalszego postępowania. Póki co jednak, jesteśmy unieruchomieni do czasu otrzymania dokumentu z pieczątką. Ile można jednak siedzieć w środku? W…
Dla porządku, jesteśmy obecnie w Kostaryce i jesteśmy bezpieczni. opisywane poniżej zdarzenia miały miejsce 29 marca 2019 roku. Znalazłszy trochę czasu na uzupełnienie zaległości, próbujemy załatać istniejącą lukę. * * * Po wyjeździe z Managui mikrobus szybko mknie przez dobrze utrzymane drogi. Prawdę mówiąc spodziewaliśmy się zobaczyć coś innego po pobycie w – wydawać by się mogło bogatszej – Kostaryce.…
Kiedy wstajemy rano, Jesusa i Ariany już nie ma. Tata jest w pracy w stołecznej Managui, a córka w szkole. Krzątająca się pod domu Xochilt ciągle jest pogodna. Widzimy ją z uśmiechem konkretnie zabarwionym w zależności od sytuacji. Pogodna twarz okraszona jest cierpliwością, gdy dukam coś po hiszpańsku, wyrozumiałość zdobi ją, kiedy niechcący wchodzę pod nogi chaotycznie przygotowując śniadanie. Czujemy…